Σκουληκότρυπες

Περιγραφή

Tι θα συμβεί αν το διαστημόπλοιό σας “πέσει” σε μια μαύρη τρύπα;
Πού βρίσκονται οι σκουληκότρυπες και πού “τελειώνουν” τα όρια του Σύμπαντος;
Πώς σχετίζεται το “χρώμα” της νύχτας με τη Μεγάλη Έκρηξη;
Πώς είναι δυνατόν ορισμένα “αυθάδη”, αλλά “γοητευτικά”, κοσμικά σωματίδια να ταξιδεύουν στο χρόνο –μάλιστα να διασχίζουν την ατμόσφαιρά μας– αψηφώντας το “θάνατο”;
Mήπως θα επιθυμούσατε να βρεθείτε κι εσείς κάπου “εκεί έξω”, όπου συνυπάρχει το παρελθόν, το παρόν, και το μέλλον μας;

Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν άλλαξε ριζικά τη θεώρησή μας για το Σύμπαν με δύο εντυπωσιακές ιδέες.
Η πρώτη: τίποτε δεν κινείται ταχύτερα από το φως –το έσχατο όριο ταχύτητας. O χώρος και ο χρόνος διαπλέκονται αιώνια, δημιουργώντας τη μορφή του χωροχρόνου.
H δεύτερη: ο χωροχρόνος (σαν τραμπολίνο) “ρυτιδώνεται” από το βάρος των αντικειμένων που ταξιδεύουν στο Σύμπαν και δέχεται απύθμενα “βαθουλώματα” δημιουργώντας τις μαύρες τρύπες.

Όμως αυτή η συμπεριφορά του χωροχρόνου επιτρέπει κάτι που ούτε ο ίδιος ο Αϊνστάιν δεν είχε φανταστεί: το ταξίδι στο χρόνο.

Τι συναισθήματα σας δημιουργούνται όταν κοιτάζετε τον ουρανό μια νύχτα χωρίς σύννεφα; Σας προκαλεί δέος η απεραντοσύνη του; Αναρωτηθήκατε ποτέ τι συμβαίνει εκεί πάνω, ανάμεσα σ’ αυτά τα λαμπυρίζοντα φωτάκια που ονομάζουμε αστέρες, και που είναι τόσο εντυπωσιακά όταν τα βλέπουμε όλα μαζί αλλά το καθένα μόνο του μας φαίνεται ασήμαντο;
Είναι εύκολο να ξεχάσουμε τι πραγματικά είναι: γιγαντιαία καζάνια φωτιάς, εκατομμύρια φορές μεγαλύτερα από τη Γη…
…Οι σκουληκότρυπες είναι ένα εντελώς διαφορετικό ζήτημα. Η ύπαρξή τους επιτρέπεται από τις εξισώσεις της γενικής σχετικότητας που τις περιγράφουν ως θεωρητικές οντότητες. Aντίθετα με τις μαύρες τρύπες, οι σκουληκότρυπες παραμένουν αξιοπερίεργα αντικείμενα, η ύπαρξη των οποίων δεν έχει καμία σχέση με τα σκουλήκια…