Ο άνθρωπος νετρίνο

Την ίδια νύχτα, εγκαταλείπει την ελιτίστικη μαθηματική παρέα του, μαζεύει τα συντρίμμια της ψυχής του και -με 70.000 δολάρια στην τσέπη και το διαβατήριο ανά χείρας- σαλπάρει από το Παλέρμο της Ιταλίας. Δεν αποβιβάστηκε ποτέ και πουθενά. Ο άνθρωπος που ανακάλυψε το νετρίνο εξαφανίστηκε για πάντα. Αν έβλεπες αυτόν τον μποέμ τύπο να γράφει στον πίνακα, και να αφήνει με το στόμα ανοιχτό τους μέντορές του -τον Φέρμι, τον Χάιζενμπεργκ, τον Πάουλι, τον Μπορ- θα τον έλεγες αληθινό θεατρίνο. Ήταν πανέξυπνος, και οι λύσεις του ήταν θεϊκές. Δεν ήταν με τα καλά του. Η οικογένεια και τα παιδικά του χρόνια σηματοδότησαν τη διεστραμμένη προσωπικότητά του. Ωστόσο όλοι τον ήθελαν στις σχολές τους -άνθρωποι σαν κι αυτόν, όταν δεν γίνονται εγκληματίες, ναρκομανείς ή ψυχοπαθείς, δεν μπορούν παρά να είναι διανοητικά ανώτεροι. Από την άλλη, αυτός δεν έδινε δεκάρα. Συζητούσε τις εργασίες του, αλλά ποτέ δεν τις δημοσίευε. Η μεγάλη του ανακάλυψη -το νετρίνο Μαγιοράνα- τον έβαλε στο στόχαστρο όλων των φωτεινών και σκοτεινών δυνάμεων της εποχής του. “Εξαιρετικοί υπολογισμοί!” σχολίασε, με ένα ύποπτο μειδίαμα, ο Ενρίκο Φέρμι. “Σιγά το πράγμα, κύριε Καθηγητά, αυτά είναι παιχνιδάκια!” απάντησε ο κοσμοπολίτης Έτορε. Άναψε νευρικά το τελευταίο από τα αγαπημένα του τσιγάρα “Μακεδονία”, κοίταξε σκεφτικός την άδεια κασετίνα και τις εξισώσεις που είχε γράψει πάνω της. Ξαφνικά, με μια κοφτή κίνηση, τσαλακώνει το πακέτο και το πετάει στον κάδο των απορριμμάτων… μαζί με τη θεωρία του.